Azərbaycan və Türk tarixinin gizlin qüvvəsi: ƏXİLİK - araşdırma

Xoşgəldin, Şəhidim! 

Torpaq müqəddəsdir, deyərlər... Onu müqəddəs edən sənin qanındır, Şəhidim. Sən canından can verdin Vətənə, Vətən oldun. Vətənsizlər nə bilər,sənin dəyərini. 

Biz “Vətən”,- dedik, sən onun uğruna əlində silah düşmənə sinəni sipər etdin. Biz “Bayraq”,- dedik, sən onun qürurla dalğalanması üçün canını fəda etdin. Və zirvəyə qalxdın...

Düşünmədin arxanda ağlar qoyduğun ananı... İstinə həsrət qalan, qoxunu özləyən yarını... Bəlkə də üzünü belə görmədiyin ana bətnində əmanət körpəni...

Sevdiyin torpağa qarışdığında cansız bədənin, cənnət qoxar ətraf. O qoxunu ciyərlərinə çəkən yarının üsyan edən ruhuna bir məlhəm olar, bəlkə... 

Sən ölümün üstünə dimdik yürüdün, ölüm isə sənin üçün yeni bir başlanğıc oldu. Şəhadət şərbətini içərək, Peyğəmbər qatına ruhun yüksələrkən ölümlərdən ən ucasını, şərəflisini daddın. 

Utanıram, Şəhidim. Hələ də sənin uğruna canını verdiyin bu torpaqların düşmən tapdağında olmasından utanıram. 

Anan gizlin-gizlin şəklini qucaqlayıb ağlayarkən, atan kimsə görməsin deyə, bir kənara çəkilib nəm gözlərini ovuclarının içinə sıxarkən, yarın hər gecə yatdığında birlikdə baş qoyduğunuz yastığı göz yaşları ilə isladıb, ondan sənin qoxunu alarkən, övladın göylərə baxıb buludlar içində simandan bir nişanə ararkən..., kefdə-damaqda olan zatıqırıqlara görə utanıram...

Sənin bizə əmanət etdiyin əzizlərinin gözlərinin içinə baxmaqdan utanıram... 

Yox, sanma ki, unudur, unutdururuq. Sadəcə, unudanlara göz yummaqdan utanıram. Sən Vətən üçün, bizim üçün Şəhid olarkən, Səni görməzdən gələnlərdən utanıram...

Qalx Şəhidim, qalx. Qalx və bayraq ol, parçalanmış, bağrı al qan yurdumun dörd bir tərəfində azad dalğalan. Səninlə qürur duyur, bu cənnət vatan...