Üsyan xəbəri gəldiyində övladlarını, bəylərini, qardaşlarını yola salan Anadolu qadınları ürəkləri sızladan ahı deməyə başlardılar. Əsgər qışlalarının önündə bığ yeri yenicə tərləmiş mehmetciklər toplanaraq adlarına Rədif Alayları deyilən cərgələr şəklində düzlənərdilər. Hərəkət tütəyi çalındğında, qopardı fəryadlar, düşərdi ahılar dillərə. Bir daha qovuşmamaq üzərə yola çıxırdılar. İstiqamətləri – Yemən çölləri idi...
Yemən türküsünü çoxlarımız dinləmişik. Ölməz sənətkar Barış Mançonun ifasında bu türkü ilə ilk dəfə tanış olub çoxlarımız.
Son dərəcə həzin və kədərli bir türküdür. Xəyanətlə bağlıdır. Türkün özünə dost sandığından, "eyni ümmət",- deyib qucaq açdığından gördüyü xəyanəti ruhuna həkk etdirdiyi bir yaddaşdır! Bu türkü ATATÜRKÜ ağladan türküydü!!!
Osmanlı Yemən torpaqlarını ölkəsinə qatdıqdan sonra bu torpaqlarda çox şəhid verdi. Müsəlman olmalarına rəğmən ərəblər, I dünya müharibəsində bütün Yaxın Şərq boyu ingilis və fransızlarla işbirliyinə gedərək türklərə qarşı savaş açmışdılar. O cümlədən Yeməndə biri-birinin ardınca ingilislərin təhriki və dəstəyi ilə ərəb üsyanları baş qaldırırdı. Beş cəbhədə savaşan türklər Anadoludan yeni, gənc qüvvələri Yemənə bu qanlı üsyanları basdırmaq üçün göndərirdilər. İngilislərin silahı və pulu ilə təchiz olunan ərəblər Yeməndə türklərə böyük itkilər yaşadırdılar. Döyüşlər o qədər şiddətli gedirdi ki, övladlarını Yemən cəbhəsinə göndərənlər artıq onların bir daha geri qayıtmayacaqlarını bilirdilər. I Dünya Müharibəsində bütün cəbhə boyu olduğu kimi, Yəmən döyüşlərində də Azərbycandan çoxlu sayda könüllü Osmanlı orduları sırasında qardaşları ilə çiyin-çiyinə ölüm-qalım mücadiləsi vermişlər. Bu səbəbdəndir ki, Yəmən Türküsü bizdə də sevilərək oxunur və xatırlanır.
Yemən türküsü həmin dəhşətli günlərin qan yaddaşından qopan unudulmaz və acı xatirədir. Xəyanətin fəryadı, həm də Türkün birliyinin və bükülməzliyinin rəmzidir! Məhz ərəblərin TÜRK ordusunu arxadan vurmaları nəticəsində ingilis orduları Məkkə və Mədinəni işğal edirlər! Bu gün Yemən torpaqlarında 130.000-dən artıq şəhidimiz torpağın altında yatmaqdadır!
Qadir Mövlamız, şəhidərimizə rəhmət etsin...
Havada bulud yox, bu nə dumandır,
Məhlədə ölü yox, bu nə fəqandır,
Bu Yemən elləri nə də yamandır,
Ah o yeməndir, gülü çəməndir,
Gedən gəlməyir, əcəb nədəndir.
Burası Huştur, yolu yoxuşdur,
Gedən gəlməyir, əcəb nə işdir.
Qışlanın ardında sıra söyüdlər,
Zabitlər oturmuş, əsgər öyütlər,
Yemənə gedəcək bu qoç igidlər,
Ah o Yeməndir, gülü çəməndir,
Gedən gəlməyir, əcəb nədəndir.
Qışlanın ardında rədif səsi var,
Baxın çantasına, əcəb nəyi var?
Bir çift qundurayla, bir də fəsi var,
Ah o Yeməndir, gülü çəməndir,
Gedən gəlməyir, əcəb nədəndir.
Qışlanın ardını duman bağladı,
Analar, babalar qara bağladı,
Yemənə gedəni hərkəs ağladı,
Ah o Yeməndir, gülü çəməndir,
Gedən gəlməyir, əcəb nədəndir.
Qışlanın ardında bir qırıq təsti,
Əsgərin üstünə sam yeli əsdi,
Gəlinlik tazələr ümüdü kesdi,
Ah o Yeməndir, gülü çəməndir,
Gedən gəlməyir, əcəb nədəndir.
Yorumlar
Yorum Gönder